Türk yazarı.Kahirede doğmuştur. İlk öğrenimini Manisada , orta öğrenimini İzmir de yapmış, bir süre, ailesi ile birlikte gittikleri Mısırda Fransız okulunda okumuştur. Türkiyeye dönünce yazı hayatına atılmış, uzun yıllar gazetelerde fıkralar yazmış,Mütareke yıllarında yazdığı yazıları ile ün kazanmış ve Anadoluya geçerek Milli Mücadele hareketine katılmıştır. Bir ara milletvekilliğinde bulunmuş, Kadro adlı bir dergi yayınlamış ve Dışişleri Bakanlığına girerek Arnavutluk, Pakistan ve İsviçre büyükelçiliklerinde bulunmuştur.Emekliye ayrılıca İstanbul ve Ankara gazetelerinde siyasî makaleler ve romanlar yayınlamağa başlamıştır.1960 yılında Kurucu Meclis Başkanı olmuş, 1961 seçimlerinde milletvekili seçilmiştir.

Yazı hayatına, yazdığı küçük hikâyeleri ile ve Fecr-i Âti topluluğunda katılan Yakup Kadri, birtakım mistik mensur şiirler yazdıktan sonra, roman alanında çalışmış ve Türkiyenin, Tanzimattan bu yana geçirdiği sosyal ve siyasî safhalarını, birbirini tamamlayan bir roman zinciri şeklinde anlatmağa ve romanlaştırmağa çalışmıştır. İlk yazılarında yabancı dil kurallarına önem veren bir yazar olmasına rağmen, Birinci Dünya Savaşından sonra başlayan yeni dil akımını benimsemiş ve dilini akımın önde gelen bir tarafçısı olarak sadeleştirmiştir. Eserlerini temiz ve âhenkli ve kendine mahsus bir özellikle kaleme almış ve Atatürk devrimlerine inanmış bir sanatkâr bir fikir adamı olarak ün kazanmıştır. Edebî anılarını, 1965 yılında Hayat dergisinde yayınlamıştır.

Eserlerini, roman, hikâye, mensur şiir, monografi, hatıra türlerinde veren Yakup Kadrinin başlıca eserleri şunlardır: Kiralık Konak, Nur Baba, Sodom ve Gomore, Yaban, Ankara, Bir, Serencan, Okun Ucundan, Alp Dağlarından, Atatürk, Anamın Kitabı, Panorama, Zoraki Diplomat, Vatan yolunda.