Klasik unsurları batı unsurlarıyla birleştirmiş bir şairdir. Alman şiirine ait unsurlar bulunmaktadır. dünyayı ve devreyi anlatır. günümüz insanının çıkmazlarını verir. toplumcu realist bir şairdir. şiirlerinde en çok ev, aile, orta halli insanların sıkıntıları, ihtiyarlık, yalnızlık, kentleşme, sanayileşme, uygarlık ve Atatürk temalarına yer vermiştir. kendisi şiirini üç döneme ayırır : gurbet, hasret, hikmet. hikmet dönemi kendi şahsiyetini bulduğu, olgunlaştığı dönemdir.

Orta halli insanı işlemesi bakımından garipçilerle birleştirilmiş. garipçiler ironik bir üslup kullanır halbuki Necatigil orta halli insan meselelerini trajik ve dramatik bir şekilde anlatır. küçük adamı orta yurttaş diye niteler. sevinç ve üzüntüleri trajedileri çıkmazlar söz konusudur. genelde karamsar bir dünya görüşüne sahiptir. hayatın olumsuz taraflarını ele alır. acı, sıkıntı hakimdir. geçici olarak yaşama sevincini de işlemiştir. asıl kalıcı olan hüzün, tedirginlik, umutsuzluk çaresizliktir. onu buna iten sebepler geniş halk kitlelerini etkileyen sosyal ve ekonomik bozukluklar, kültür ve eğitim eksikliğidir. orta halli insanın kaderi ile kendi kaderini özdeşleştirmiştir. o , sosyoekonomik bozukluklara ideolojik bir sistem adına değil hassasşyetlerle yaklaşır. bunun için şair ve yazarlar onu küçük burjuva şairi olmakla suçlarlar. şiirlerinde ev ve aile mutluluguna önem vermiş. ferdi ve sosyal hayatın merkezine evi koymuştur. büyük kentte yaşama savaşı veren fakir ve orta halli insanı anlatır.