Bu hikayede yasanan her olay bire bir benim basımdan geçmistir... kişileri korumak adına sadece isimler degiştirilmistir...

askerden geldiğim 2003 yılının subat ayıydı..
herşey arkadaşım hakanı'ın sizi bizimle basket oynamaya davet etmesiyle başlamıştı..

izmir kış ayının son günlerini yaşıyordu..ama sanki yaz mevsiminden bir gün gibi hava günlük güneşlik ve sıcaktı..
hakanla ikimiz basket sahasında potaya atış yapıyorduk..

diğer potanın orda ise parkın serserileri futbol oynuyordu..biz hakan'la pek konuşmazdık onlarla.. aramızda gizliden gizliye hep bir rekabet olurdu çünki..

yazları, onlar parkta 15-20 kişi birleşir futbol oynardı.. ve gelip geçen kızlara laf atardı.. biz ise parktaki hemen her kızı tanır.. 2-3 erkek en az 5-6 kız bir gurup olusturur muhabbet ederdik.. top oynardık.. tabi onların "onlarca" bu ezik hali sürekli bize karsı kin gütmelerine yol acardı..

sonra siz geldiniz parka.. arkadasın nazan'la.. sen siyah saçlı hafif kilolu ama çok sevimli bir kızdın.. küçüçük ellerin vardı.. ve çok derin bakışların..

bizim pota dolu olduğu için mecburen diğer potada atış yapmaya başladınız.. sürekli futbol oynuyan çocukların size laf çakması ve arada bilerek topu size atmaları sizi rahatsız ediyordu.. ben hakan'a "sunları davet edelim, birlikte oynayalım" dedim.. oda sizin yanınıza gelip,
"arkadaşlar isterseniz birlikte maç yapalım nedersiniz" dedi?
sen "hiç davet etmiceksiniz sanmıştım" dedin..ve gülümsedin.. gülüşünü ilk ozaman görmüştüm..
bende hemen lafa girip "aslında sizi daha önce davet edicektim ama yanlış anlarsınız diye bişi demek istemedim" dedim..
daha sonra çok güzel bir maç yaptık ben seninle hakanda nazanla takım olmuştuk.. tabi biz yendik
sonra bakkaldan kola alıp geldik ikimiz.. çok susamıştık.. biraz muhabbet ettik.. aynı yerde oturdugumuz halde seni ilk kez görüyorum.. oysa sen beni daha önceden tanıyormussun.. lise 2ye gittiginide o gün ögrendim..
sonra vedalaşıp ayrıldık..

ertesi gün biz yine aynı parkta aynı potada hakan'la maç yapıyorduk.. yanımızda bir kaç kız arkadasımız daha vardı.. ama ben sürekli senin apatmana bakıyordum.. acaba gelirmisin diye..
bir saat kadar sonra sen geldin.. yanında çağla isminde arkadaşınla.. karşıki banka oturdunuz.. sürekli beni izliyor bir yandanda arkadasınla bana bakıp bakıp gülümsüyordunuz.. neyseki maç bitti ve ben hemen yanınıza geldim.. kısa bir selamdan sonra maç yapalım dedim.. ve yine senle ikimiz, hakanla çagla takım olduk.. tabi yine biz kazandık.. yine çok güzel bir gündü ve hava güneşli ışıl ışıldı..
veda zamanı geldiğinde ben telefon numaranı istedim..
bahanemde hazırdı;
"parka çıkarken beni çaldırırsınız.. bize geliriz.."

böylece 2 yıl sürecek aşkımızın ilk tohumları atılmıs oldu..

o akşam sabaha kadar seninle çağrılastık mesajlaştık.. hiç durmadı telefonum..
benden çok hoşlanığını anlamıştım..

daha fazla uzatmanın pek anlamı yok diye düşündüm..

ve sana bir mesaj çektim..

k= "sanırım ikimizde aynı şeyi düşünüyoruz.. aslına gerek vamı bilmem ama ben yinede prosedür gereği sormak istiyorum..senden çok hoşlandım.. benimle çıkarmısın..?"

ve cevap;

b= "seni henüz tanımıyorum yeni bir ilişkiden çıktım ve kalbim çok kırık.. üzgünüm arkadas kalalım.."

şok olmustum.. kendimden okadar emindim ki.. ilk kez biri beni reddediyordu.. telefonumu kapatıp ogece bir daha açmadım..

ertesi gün öğleye dogru uyandım.. hala sana kızgındım.. bunu neden yaptığını anlayamamıştım.. belkide ilk kez reddelilmiş olmanın verdiği bir kızgınlıktı..

akşam üstü sen yine çagrı attın ve bizi baskete çagırdın..15 dakka sonra hakanla geldik.. yanında yine çağla vardı..seninle pek fazla konuşmadım.. sürekli çağlayla uğraştım maç boyunca..

çağla uzun boylu, balık eti esmer ve çok güzel bir kızdı.. ve senin en yakın arkadaşın..

maçtan sonra vedalaşıp evlerimize döndük..akşam yine telefonum hiç susmadı bir yandan sen bir yandan çağla çagrı atıp duruyordunuz.. sonra seninle mesajlaşmaya başladık yine..

b= "bugün parktaki halin neydi.."

k= "hiç"

b= "bana kızgınmısın"

k= "hayır. belki biraz kırgın.. hakkım var mı?"

b= "çok yanlış bir zamanda karşıma çıktın aytaç.."

k= "peki benden daha ne istiyorsun ozaman.."

b= "hiç.."

tabi bu arada mesajı zar zor yazabiliyordum.. çünki sen sürekli hiç durmadan çağrı atıyordun.. ben meşkule çevirip bir kelime yazıyordum sonra yine sen çagrı atıyordun.. mesajı gönderdikten sonra bu sefer ben sürekli seni arıyordum ve sen meşküle çeviriyordun.. bana cevap yazıyordun..

k= " benden hoşlanmıyormusun beyza..?"

b= " sen safmısın aytaç? ordan nasıl gözüküyo?"

k= ""

k= "o halde çıkıyoruz.."

b= "çıkıyoruz"

böylece
sen hayatının en acı ben ise en garip aşkına başlamış olduk..
aynı gece arkadaşım nazım'la onların bakkalda oturup muhabbet ediyorduk..senden ve çağla'dan bahsettik.. nazım'la çağla aynı apattımanda oturuyorlardı.. parktaki her erkek gibi nazım'nda gözü çağladaydı.. nazım çağladan çok hoşlandığını ve ona teklif edeceğini söyledi.. ben "ne bekliyorsun ozaman.. isitiyorsan hemen bas teklifi.. olursa olur" dedim.. ama konturu yoktu.. ben kendi telefonumu uzattım.. al dedim burdan çek.. nazım ne yazacağını bilemiyordu..
"peki" dedim "ver telefonu ben hallederim..."

k= "selam çağla ben nazım, belki çok şaşıracaksın ama senden uzun zamandır hoşlanıyorum.. benimle çıkarmısın?"

çağla'dan o gece hiç cevap gelmedi..

ertesi gün ben biraz erken çıktım parka.. seni beklemek için.. birazda nazım'ım aceleci tavri nedeniyle..

parktaki potaların tam karşınında her zaman otuurduğumuz bankta çağla'tek başına oturuyordu.. hemen nazım'la yanına gittik.. selamlaştık..

ben hemen dünki mesajımı alıp almadığını sordum çağlaya.. "aldım" dedi "ama eksik geldi..şimdi hanginiz teklif ediyor bana..?senmi? nazım mı?"

ben, tabiki nazım dedim, ve seninle çıkmaya başladığımızı söyledim.. suratı bir anda değişti.. "bana ismailde teklif etti dün gece" dedi..
ben "peki kalbin kimden yana" diye sordum..
gözleri "senden yana" desede,
dili "ismailden yana" olduğunu söyledi..
böylece o ismail'le ben ise senle dolu dizgin bir aşk yaşamaya başladık..
kaç kez kavga ettik kaç kez yanlış anladık birbirimizi, kaç kez kıskandık ve kaç kez tekrar tekrar aşık olduk bilemiyorum..

ailen çok sıkı olduğundan dolayı karşıyaka'da yada her hangi bir yerde gezemiyorduk.. sadece parkta..
tam iki ay böyle geçti.. her anı seninle her anı tutkuyla dolu iki ay.. bir kez bile seni öpmeme izin vermediğin iki ay.. sadece elini tutuyordum ve biliyormusun bu bile bana yetiyordu..

karşıyaka maçlarına gidiyordum.. o hafta eski şehir deplasmanı vardı.. çarşıdan otobüs kaldırıyordu kulüb.. bizim eküri yine o maça gidecektik..

akşam üstü seninle parkta buluştuk..bankta oturduk ve sarıldık birbirimize.. sana eskişehir'e gideceğimi söyledim.. sen çok kızıdın ve göndermek istemedin.. "bir kaç gün bile olsa senden ayrı kalmak istemiyorum" demiştin..

kavga etmeye başladık..
ben gidecektim..
gitmeliydim..
çünkü arkadaşlarıma söz vermistim..
"gidicem" "gitmiceksin" diye bağrıştık.. sonra birden sustuk.. ilkez birbirimizi bu kadar kırıyorduk.. hemde sudan bir sebepten..

gözüm basket sahasında maç yapan çocuklara takıldı.. bir süre hiç konuşmadan onları izledim.. o sırada yanımızdan bir adam geçmişti.. ben olayın pek farkında değildim..
sen hiç bir şey söylemeden yanımdan kalktın ve yürümekte olan adama doğru koşara dımlarla gittin.. bir şeyler konuştunuz ve sen koşarak evine doğru çıktın.. ben bankta öylece kalakalmıştım..


umarım beyendiniz?


devamını isterseniz yazabilirim daha bunlar baslangıç


birde anlatımımı beyenen arkadaslar rep tu rep yani) hayatımızı yazıyoruz burda

anlatın :s