| Yazar | Mesaj #14027 03-05-2009 18:49 GMT+2 saat | |||||||
|
| Tecrübe Puanı.: 96% |
Ruh Hali: Neþeli
 |
| Mesaj 4213 |
| Şehir: istanbul |
Ülke:  |
| Meslek: gecelerin adamı :)) |
| Yaş: 36 |
Tank , top , obüs havan gibi silahların oluşturduğu gruptur.
Alm. Schwere Waffen (f), Fr. Arma lourde, İng. Heavy arms. Hafif silahlardan veya piyade silahlarından daha büyük çaplı, mürettebat tarafından kullanılan büyük top, obüs veya roketatar gibi modern savaş silahlarına verilen ad.
Namlu çapı 60 kalibreden (0,6 inç veya 15 mm) büyük olan silahlar ağır silahlar, daha küçük namlulular ise hafif silahlar olarak adlandırılır. Ancak bu kaidenin istisnaları vardır. Bir veya iki kişi tarafından kullanılabilmeleri sebebiyle 60 mm'lik bozokalar ve 89 mm'lik süper bazokalar gibi daha büyük taşınabilir roketatarlar, 57 mm'lik geri tepmesiz toplar bazan hafif silah olarak sınıflandırılmıştır.
İkinci Dünya Savaşı sırasında ve savaşı takib eden yıllarda ağır silahlar çeşitli biçimlerde sınıflandırıldı. Bir sınıflandırmaya göre ağır silahlar iki kısma ayrıldı: 1) Bir yerden bir başka yere rahatça taşınabilen gezici veya sahra ağır silahları; 2) Bir sahil veya tahkimatlı bölge savunması için yerleştirildikten sonra, yeri pek nadir değiştirilen sabit veya mevzii ağır silahlar.
Ağır silahlar arazide kullanımlarına bağlı olarak dağ topları veya obüsleri, tank ve tanksavar topları ve uçaksavar silahları gibi birçok özel sınıflara da ayrıldılar. Her sınıfın kendine has ihtiyaçları ve ateşleme usulleri vardır. Ağır silahlar bazan da kullanıldıkları ordu birliklerinin adlarına göre, tabur, alay, tümen, kolordu ve ordu silahları biçiminde de sınıflandırıldı. Ağır silahlar bugün de kullanılan bir sınıflandırmaya göre toplar, obüsler, havanlar ve roketatarlar olarak ayrılır. Aynı çaptaki ağır silahlardan uzun namlulu, uzun menzilli ve mermi yolu daha yatay olanlara top; namlusu ve menzili daha kısa ve mermi yolu yumuşak yay çizenlere obüs; çok kısa namlulu kısa menzilli ve yüksek bir açıyla ateşlendiği için mermi yolu firkete biçiminde olanlara havan adı verilir. Hem top hem de obüs özelliği taşıyan ara tipler ise obüs-top olarak adlandırılır.
Uçakların, uzun menzilli roketlerin ve güdümlü füzelerin geliştirilmesi daha karmaşık sınıflandırmaların ortaya çıkmasına yol açmıştır. Günümüzde ağır silahlar yerden yere, yerden havaya, havadan yere ve havadan havaya şeklinde de sınıflandırılmıştır.
Tank
Top
Obüs
Tank, ana görevi doğrudan ateş gücü kullanımıyla düşman kuvvetlerine saldırmak olan, paletli ve zırhlı bir savaş aracıdır. Tankı diğer savaş araçlarından ayıran özellikleri ağır bir zırha, yüksek ateş gücüne ve her türlü arazide hızlı gidecek şekilde tasarlanmış sürüş takımlarına sahip olmasıdır. Her ne kadar masraflı ve lojistik açıdan çaba gerektiren araçlar olsa da, yer hedeflerine saldırma yeteneği ve piyadelerin moralini çökertmesi nedeniyle modern orduların vazgeçilmez unsurlarındandır.
Tanklar güçlü savaş makineleri olsalar da, nadiren tek başlarına hareket ederler. Zırhlarına ve hareket yeteneklerine rağmen omuz üstünden ateşlenen anti-tank füzelerine, mayınlara, topçu ateşine, ve hava saldırısına karşı zayıftırlar. Bu nedenle genellikle diğer birliklerle bir arada hareket ederler. Aynı zamanda ormanlık arazide ve kentsel bölgelerde uzun mesafeli atış imkânının ortadan kalkması, görüş açısının darlığından tank mürettebatının tehditleri fark etmekte zorlanması ve hatta taretin hareket yeteneğinin kısıtlanması nedeniyle dezavantajlı duruma düşerler.
Tanklar ilk defa I. Dünya Savaşı'nda, siper harbi çıkmazını yok etmek için kullanılmış ve zamanla savaş alanında klasik süvari görevlerini üstlenmişlerdir. Tank ismi ilk kez İngiltere'de tank fabrikalarında kullanılmaya başlanmıştır. Bir savaş aracı yapıldığını saklayabilmek için işçilere İngiliz Ordusu için paletli su depoları üretildiği izlenimi verilmiştir.[1] Bir başka rivayete göre, Winston Churchill'a İngiliz Ordusu'nda görevli Subay Ernest Swinton tarafından sunulan gizli raporda yeni motorize silahtan bahsedilmekte ve üç adet olası isim önerilmektedir. Bunlar "cistern" (sarnıç, su deposu), "motor-war car" (motorlu savaş aracı) ve tanktır. Ancak tank söylenmesi kolay olduğu için tercih edilmiştir. [2] Ancak en zorlama senaryo Winston Churchill'un resmi biyografisinde geçmektedir. Bu yeni silahları saklamak için, çizimlerde ve projelerin üzerinde "Rusya'ya su taşıyıcı" (Water Carriers for Russia) diye yazılmıştır. Ancak yazarken kısaltma olarak "Rusya'ya WC" yazılabileceği düşünülmüş ve çizimlerde "Rusya'ya su tankları" olarak değiştirilmiştir. Bunun üzerine bu silahların adı tank kalmıştır.[3]
II. Dünya Savaşı'na kadar tanklar piyadelerin yüksek ateş yüzünden aşamadığı yerlerde kullanılıyordu. Bunun için her piyade bölüğünün belli sayıda tankı vardı. Tankı ana silah olarak kullanan ilk ülke Nazi Almanya'sıdır.
Yaklaşık olarak yüz yıldır tanklar ve zırh taktikleri birçok gelişimden geçmiştir. Silah sistemleri ve zırhlar geliştirilmeye devam etmekle birlikte, birçok ulus konvansiyonel olmayan savaş döneminde bu kadar ağır silahların gerekliliğini tekrar gözden geçirmektedir
savaş topu
1915 Çanakkale'de topSavaş topu, geniş boru şeklinde olup ağır gülleleri uzak mesafeye ateşlemek için dizayn edilmiştir. İlk defa Çin'de ve Avrupa'da kullanıldı.
Onlar ağır silahların ilk örneklerindendi. Avrupa'da ilk top muhtemelen Fas ve Hristiyan İspanya'sında görüldü. İngiliz topu, ilk defa Yüz Yıl Savaşlarında 1346 yılında Crécy Savaşı (26 Ağustos 1346'da Kuzey Fransa'daki Crécy yakınındaki savaş:Yüz Yıl Savaşları'nın en önemlilerinden birisidir) kullanılan ilkel bir toptu.
Ortaçağın sonu daha güçlü ve daha geniş topların imalini ve onların dünyada yayılma mücadelesini gördü. Doğu Asya dünyanın en geniş toplarından bazılarının imalini (Hindistan Jaivana topu gibi) gördü.Günümüzde hâlâ farklı türlerde toplar kullanılmaktadır.
Kökeni ve Terminolojisi [değiştir]Canon (top) eski Fransızca'ya eski İtalyanca'dan "Cannone" den gelir. Eninde sonunda Latince Canna (tüb, boru) dan türer. Latinceleşmiş kelime top silah olarak İtalya'da 1326 dan beri kullanılıyordu ve 1418'de İngiltere'de de "bombardum", veya "bombard" (topa tutmak, bombardıman etmek) en erken top için kullanılıyordu. Fakat 1430'dan sonra sadece en geniş silahları işaret etmeye geldi. Cannon (top) ismin tekil ve çoğul her ikisi için de geçerlidir. "cannons" kullanılıyor olsa bile. Modern zamanda bu terim yivli makineli silah 20 mm veya daha fazla kalibreye atfedilir. Böyle silahlarda farklılık olmasına rağmen genel olarak topa referanslanır. Terim özellikle ateş etmek için dizayn olmuş 42 lb yi referans alır. Karşıt olarak "Demi-cannon 32 lb " (yarı cannon:17.nci yüzyılda deniz topu), "Culverin 18 lb" (Ortaçağ topu) veya "Demi-culverin 9 lb".
Savaş gemilerinin güvertesindeki top (cannon) silah (gun) olarak adlandırılır.
Topun Tarihi
17.yüzyıl demir topCtesibius Alexander Yunanlı mucit ve matematikci (İ.Ö.285-222) sıkıştırılmış havayı kullanarak topun ilkel şeklini icat etti (İ.Ö.200).
Ateş mızrakları, barut itmeli oklar enaz 1132'de Çin de kullanılıyordu. Ateşli silahlar ile ilgili belgelenmiş ilk kayıt 1132'de Çin'deki Fujian bölgesindeki bir şehrin ele geçirilmesinde bambudan yapılmış ateşli silahların kullanıldığıdır. Ateşleme için barut kullanılıyordu. Song Hanedanı (960-1279) döneminde kullanılan bu ateşli silahda sonradan bambunun yerini bronz tübler aldı ve bunlarla demir toplar atılıyordu. Bu yeni silahlar terminoloji değişikliğine neden oldu. Ateş mızraktan "hou gaing" ateş tübe "huo tang".
Tüb bronz havan topu veya bronz ilk defa Song Hanedanı'nın Moğollar ile savaşında görüldü.Çinli ler 3000 den fazla bronz veya demir dökme topu Çin Seddi üzerine Moğollara karşı savunma için kurdular. Silahlar Moğol fatihleri tarafından alındı ve aynı zamanda Kore'de kullanıldı.
obüs
Namlusunun yapısı gereği 45 derece'nin üstünde ateş edebilen mermi atış şekli barut hakkına göre olan silah , barut hakkında mermiyi hedefe yollayacak barut miktarı paketlenmiş olarak istenildiği kadar konulur 105 ile 203 mm arası çapta obüsler vardır.
İki tipi bulunmaktadır:
Çekili Obüs
Kundağı Motorlu Obüs
topçu roketi
Topçu sınıfının tank , obüs gibi top mermisi ve obüs mermisi ile ateş eden silahların yanında kullandığı roketler kullanarak ateş eden tek veya çok namlulu roketatarlara topçu roketi denir. Topçu roketleri güdümlü olabilcekleri gibi büyük çoğunluğu güdümsüz roketlerdir. Amaçları kısıtlı bir bölgede personel ve araçların savaş dışı bırakılmasıdır.
Örnekler :
RA 7040
TR 107
TR 122
Toros 230
Toros 260
Alm. Schwere Waffen (f), Fr. Arma lourde, İng. Heavy arms. Hafif silahlardan veya piyade silahlarından daha büyük çaplı, mürettebat tarafından kullanılan büyük top, obüs veya roketatar gibi modern savaş silahlarına verilen ad.
Namlu çapı 60 kalibreden (0,6 inç veya 15 mm) büyük olan silahlar ağır silahlar, daha küçük namlulular ise hafif silahlar olarak adlandırılır. Ancak bu kaidenin istisnaları vardır. Bir veya iki kişi tarafından kullanılabilmeleri sebebiyle 60 mm'lik bozokalar ve 89 mm'lik süper bazokalar gibi daha büyük taşınabilir roketatarlar, 57 mm'lik geri tepmesiz toplar bazan hafif silah olarak sınıflandırılmıştır.
İkinci Dünya Savaşı sırasında ve savaşı takib eden yıllarda ağır silahlar çeşitli biçimlerde sınıflandırıldı. Bir sınıflandırmaya göre ağır silahlar iki kısma ayrıldı: 1) Bir yerden bir başka yere rahatça taşınabilen gezici veya sahra ağır silahları; 2) Bir sahil veya tahkimatlı bölge savunması için yerleştirildikten sonra, yeri pek nadir değiştirilen sabit veya mevzii ağır silahlar.
Ağır silahlar arazide kullanımlarına bağlı olarak dağ topları veya obüsleri, tank ve tanksavar topları ve uçaksavar silahları gibi birçok özel sınıflara da ayrıldılar. Her sınıfın kendine has ihtiyaçları ve ateşleme usulleri vardır. Ağır silahlar bazan da kullanıldıkları ordu birliklerinin adlarına göre, tabur, alay, tümen, kolordu ve ordu silahları biçiminde de sınıflandırıldı. Ağır silahlar bugün de kullanılan bir sınıflandırmaya göre toplar, obüsler, havanlar ve roketatarlar olarak ayrılır. Aynı çaptaki ağır silahlardan uzun namlulu, uzun menzilli ve mermi yolu daha yatay olanlara top; namlusu ve menzili daha kısa ve mermi yolu yumuşak yay çizenlere obüs; çok kısa namlulu kısa menzilli ve yüksek bir açıyla ateşlendiği için mermi yolu firkete biçiminde olanlara havan adı verilir. Hem top hem de obüs özelliği taşıyan ara tipler ise obüs-top olarak adlandırılır.
Uçakların, uzun menzilli roketlerin ve güdümlü füzelerin geliştirilmesi daha karmaşık sınıflandırmaların ortaya çıkmasına yol açmıştır. Günümüzde ağır silahlar yerden yere, yerden havaya, havadan yere ve havadan havaya şeklinde de sınıflandırılmıştır.
Tank
Top
Obüs
Tank, ana görevi doğrudan ateş gücü kullanımıyla düşman kuvvetlerine saldırmak olan, paletli ve zırhlı bir savaş aracıdır. Tankı diğer savaş araçlarından ayıran özellikleri ağır bir zırha, yüksek ateş gücüne ve her türlü arazide hızlı gidecek şekilde tasarlanmış sürüş takımlarına sahip olmasıdır. Her ne kadar masraflı ve lojistik açıdan çaba gerektiren araçlar olsa da, yer hedeflerine saldırma yeteneği ve piyadelerin moralini çökertmesi nedeniyle modern orduların vazgeçilmez unsurlarındandır.
Tanklar güçlü savaş makineleri olsalar da, nadiren tek başlarına hareket ederler. Zırhlarına ve hareket yeteneklerine rağmen omuz üstünden ateşlenen anti-tank füzelerine, mayınlara, topçu ateşine, ve hava saldırısına karşı zayıftırlar. Bu nedenle genellikle diğer birliklerle bir arada hareket ederler. Aynı zamanda ormanlık arazide ve kentsel bölgelerde uzun mesafeli atış imkânının ortadan kalkması, görüş açısının darlığından tank mürettebatının tehditleri fark etmekte zorlanması ve hatta taretin hareket yeteneğinin kısıtlanması nedeniyle dezavantajlı duruma düşerler.
Tanklar ilk defa I. Dünya Savaşı'nda, siper harbi çıkmazını yok etmek için kullanılmış ve zamanla savaş alanında klasik süvari görevlerini üstlenmişlerdir. Tank ismi ilk kez İngiltere'de tank fabrikalarında kullanılmaya başlanmıştır. Bir savaş aracı yapıldığını saklayabilmek için işçilere İngiliz Ordusu için paletli su depoları üretildiği izlenimi verilmiştir.[1] Bir başka rivayete göre, Winston Churchill'a İngiliz Ordusu'nda görevli Subay Ernest Swinton tarafından sunulan gizli raporda yeni motorize silahtan bahsedilmekte ve üç adet olası isim önerilmektedir. Bunlar "cistern" (sarnıç, su deposu), "motor-war car" (motorlu savaş aracı) ve tanktır. Ancak tank söylenmesi kolay olduğu için tercih edilmiştir. [2] Ancak en zorlama senaryo Winston Churchill'un resmi biyografisinde geçmektedir. Bu yeni silahları saklamak için, çizimlerde ve projelerin üzerinde "Rusya'ya su taşıyıcı" (Water Carriers for Russia) diye yazılmıştır. Ancak yazarken kısaltma olarak "Rusya'ya WC" yazılabileceği düşünülmüş ve çizimlerde "Rusya'ya su tankları" olarak değiştirilmiştir. Bunun üzerine bu silahların adı tank kalmıştır.[3]
II. Dünya Savaşı'na kadar tanklar piyadelerin yüksek ateş yüzünden aşamadığı yerlerde kullanılıyordu. Bunun için her piyade bölüğünün belli sayıda tankı vardı. Tankı ana silah olarak kullanan ilk ülke Nazi Almanya'sıdır.
Yaklaşık olarak yüz yıldır tanklar ve zırh taktikleri birçok gelişimden geçmiştir. Silah sistemleri ve zırhlar geliştirilmeye devam etmekle birlikte, birçok ulus konvansiyonel olmayan savaş döneminde bu kadar ağır silahların gerekliliğini tekrar gözden geçirmektedir
savaş topu
1915 Çanakkale'de topSavaş topu, geniş boru şeklinde olup ağır gülleleri uzak mesafeye ateşlemek için dizayn edilmiştir. İlk defa Çin'de ve Avrupa'da kullanıldı.
Onlar ağır silahların ilk örneklerindendi. Avrupa'da ilk top muhtemelen Fas ve Hristiyan İspanya'sında görüldü. İngiliz topu, ilk defa Yüz Yıl Savaşlarında 1346 yılında Crécy Savaşı (26 Ağustos 1346'da Kuzey Fransa'daki Crécy yakınındaki savaş:Yüz Yıl Savaşları'nın en önemlilerinden birisidir) kullanılan ilkel bir toptu.
Ortaçağın sonu daha güçlü ve daha geniş topların imalini ve onların dünyada yayılma mücadelesini gördü. Doğu Asya dünyanın en geniş toplarından bazılarının imalini (Hindistan Jaivana topu gibi) gördü.Günümüzde hâlâ farklı türlerde toplar kullanılmaktadır.
Kökeni ve Terminolojisi [değiştir]Canon (top) eski Fransızca'ya eski İtalyanca'dan "Cannone" den gelir. Eninde sonunda Latince Canna (tüb, boru) dan türer. Latinceleşmiş kelime top silah olarak İtalya'da 1326 dan beri kullanılıyordu ve 1418'de İngiltere'de de "bombardum", veya "bombard" (topa tutmak, bombardıman etmek) en erken top için kullanılıyordu. Fakat 1430'dan sonra sadece en geniş silahları işaret etmeye geldi. Cannon (top) ismin tekil ve çoğul her ikisi için de geçerlidir. "cannons" kullanılıyor olsa bile. Modern zamanda bu terim yivli makineli silah 20 mm veya daha fazla kalibreye atfedilir. Böyle silahlarda farklılık olmasına rağmen genel olarak topa referanslanır. Terim özellikle ateş etmek için dizayn olmuş 42 lb yi referans alır. Karşıt olarak "Demi-cannon 32 lb " (yarı cannon:17.nci yüzyılda deniz topu), "Culverin 18 lb" (Ortaçağ topu) veya "Demi-culverin 9 lb".
Savaş gemilerinin güvertesindeki top (cannon) silah (gun) olarak adlandırılır.
Topun Tarihi
17.yüzyıl demir topCtesibius Alexander Yunanlı mucit ve matematikci (İ.Ö.285-222) sıkıştırılmış havayı kullanarak topun ilkel şeklini icat etti (İ.Ö.200).
Ateş mızrakları, barut itmeli oklar enaz 1132'de Çin de kullanılıyordu. Ateşli silahlar ile ilgili belgelenmiş ilk kayıt 1132'de Çin'deki Fujian bölgesindeki bir şehrin ele geçirilmesinde bambudan yapılmış ateşli silahların kullanıldığıdır. Ateşleme için barut kullanılıyordu. Song Hanedanı (960-1279) döneminde kullanılan bu ateşli silahda sonradan bambunun yerini bronz tübler aldı ve bunlarla demir toplar atılıyordu. Bu yeni silahlar terminoloji değişikliğine neden oldu. Ateş mızraktan "hou gaing" ateş tübe "huo tang".
Tüb bronz havan topu veya bronz ilk defa Song Hanedanı'nın Moğollar ile savaşında görüldü.Çinli ler 3000 den fazla bronz veya demir dökme topu Çin Seddi üzerine Moğollara karşı savunma için kurdular. Silahlar Moğol fatihleri tarafından alındı ve aynı zamanda Kore'de kullanıldı.
obüs
Namlusunun yapısı gereği 45 derece'nin üstünde ateş edebilen mermi atış şekli barut hakkına göre olan silah , barut hakkında mermiyi hedefe yollayacak barut miktarı paketlenmiş olarak istenildiği kadar konulur 105 ile 203 mm arası çapta obüsler vardır.
İki tipi bulunmaktadır:
Çekili Obüs
Kundağı Motorlu Obüs
topçu roketi
Topçu sınıfının tank , obüs gibi top mermisi ve obüs mermisi ile ateş eden silahların yanında kullandığı roketler kullanarak ateş eden tek veya çok namlulu roketatarlara topçu roketi denir. Topçu roketleri güdümlü olabilcekleri gibi büyük çoğunluğu güdümsüz roketlerdir. Amaçları kısıtlı bir bölgede personel ve araçların savaş dışı bırakılmasıdır.
Örnekler :
RA 7040
TR 107
TR 122
Toros 230
Toros 260
__________________
