Umuda sırt çeviren yüreğim, artık yüzünü bahar kokulu çiçeklere döndü.. Kendi kabuğumda yaşlanmaya hazırlanırken ben, hangi tılsımla dokundun da yüreğime, kanatlanıp uçtu gönlüm...


Bundan önceki duygularımın adını koyduğumu sanırken,yanlış isimlere yolculuktaymışım meğer...
SEN ömrüme merhaba dediğinde anladım...


MERHABAM , umudumun yoldaşı , karanlığımın aydınlığı..
Sanadır cümlelerimdeki fırtınalar , sanadır kağıtlara düşen sevdalı damlalar..



Yüreğinin en derininde sakla satırlarımı , yüreğinin en kuytusuna göm gözlerimin mutluluk selini...



Senden önce yalan yanlış yaşanmışlıkların gölgesinde kaybolmuşum.. Senden önce kenarı köşesi örselenmiş duygularla boğuşmuşum..


Oysa ki ,


Sevda senmişsin, yürek sen.. Emek senmişsin , umut sen ..


Şimdi tüm mevsimleri seviyorum.. Ayaz geceler üşütmüyor artık bedenimi,geleceğin kaygısı lekelemiyor düşlerimi..
Bana uzattığın o tertemiz sevgiyle tutundum ben hayata...


Şimdi beni düşündüğünden emin olduğum geceyi adımlarken, şükrediyorum seni bana beni de sana yazan YARADANA..