Lens kavramı, çok uzun yıllar önce hayatımıza girmiştir. Yaygın olarak kullanılan ismi mercektir. Genel olarak lens, ışığın kırılmasını sağlayan, yani ışığın yönünü değiştirmeye yarayan saydam yapılı bir maddedir. Lensleri temelde ince kenarlı lensler ve kalın kenarlı lensler olarak iki ana kategoriye ayırabiliyoruz.

Bu lenslerin temel özelliklerine baktığımızda ise; görüntüyü olağandan daha öne düşürebilme veya görüntüyü olağandan daha arkaya düşürebilmektedirler. Tam olarak bu noktada göz kusurları ve mercekler, yani lensler arasında bir bağ kurulmuş olur.

Göz kusurları da temelde iki adettir: Hipermetrop ve miyop olarak adlandırılan bu görme kusurlarından birinin nedeni görüntünün gözdeki görme sinirlerinin arkasında kalması iken, diğerinin nedeni ise görüntünün gözdeki görme sinirlerinin önünde kalmasıdır. Lenslerin ışığı kırması ile sağladığı özellikler ile tam olarak uyuşan bu görme kusurları için gözlüklerin kullanılmasının akıl edilmesi çok da mantıklı olmuştur.

Tüm bu gelişmeler devam ederken, gözlüklere alternatif olarak geliştirilen ve göz içerisine takılabilen lensler oldukça başarılı olmuştur. Göz için kullanılan lensler ise özel olarak kontakt lens olarak adlandırılırlar. Kontakt lens olarak adlandırılmalarının ana nedeni ise göze tam olarak temas etmeleri ve yapışmalarıdır.

Günümüzde oftalmolojik olarak kullanılan lensleri, fotoğrafçılık başta olmak üzere çok farklı alanlarda kullanılan lenslerden ayırabilmek için göz içinde duran, göze yapışan lenslere kontakt lensler adı verilmektedir.