İlerlemecilik (Propressivizm)

Progmatizmin eğitim sürecine uygulanması ile ilerlemeci adı verilen görüşün yardımıyla oluşmuştur. (Varış, 1998: 79)

a) Eğitimin aktif ve çocuğun ilgilerine göre olmalıdır.
b) Öğretimde problem çözme yöntemi esas alınmalıdır.
c) Okul yaşama hazırlık olmaktan çok, yaşamın kendisi olmalıdır.
d) Öğretmenin görevi, yönetmek değil rehberlik etmektir.
e) Okul öğrencileri yarışmadan çok işbirliğine özendirmeli ve yöneltmelidir. (Fidan-Erden, 1991: 113-114)
f) Gerçek ve ahlaki değerler, göreceli olup, sürekli değişme özelliğine sahiptir. Değişmez iyilik, doğruluk, güzellik yoktur. İyinin ölçüsü topluma yararlı olmasıdır.
g) Eğitim, güncelleştirilmelidir.
h) Bilgi kullanmak için olup, öğrencilere öğretilecek bilgilerin, bir işe yaraması yararlı olması gerekir.
i) Eğitimde, bugünün olduğu kadar geleceğin ihtiyaç ve beklentileri de dikkate alınmalıdır.
j) Programın merkezinde sosyal bilimler ve deneysel bilimler yer almalı, eğitimde eleştirel düşünceye önem verilmelidir.
k) Okul demokrasinin kurallarına göre kurulmalı ve işletilmelidir. (Şişman, 2002: 96-97)


Yeniden Kurmacılık (Recontructionizm)

Pragmatik felsefe dayanır, ilerlemeciliğin bir devamı niteliğindedir.
a) Eğitim ortak değerlere dayalı bir dünya toplumu oluşturmanın bir aracı olup, mevcut kültürel krizden kurtulabilmenin yolu, eğitim aracılığıyla toplumu yeniden oluşturmaktır.
b) Çocuk, okul, ve eğitim toplumsal ve kültürel etkenler tarafından koşullanmalıdır.
c) Öğretmen sorunlara karşı geliştirilen yeniden yapılandırıcı nitelikte çözümün öncelik ve geçerliliğine öğrencileri, demokratik kurallar çerçevesinde inandırmalıdır.
d) Eğitimin amaç ve sonuçları, davranış bilimlerinin bulguları ile uyumlu ve varolan kültürel çıkmazın istemlerini karşılamak için tamamen yeniden düzenlenmelidir. (Varış, 1998: 81)