itiraf:
Düğünlere ilginç dans ile başlama modasına özenmiş genç çiftimizin düğününe katılan ve çiftimizin tüm o çalışılmış, ezberlenmiş, buram buram özenti kokan danslarının ardından, "Bunlar gece evlerinde de böyle zirzopluk yaparlarsa, o işi de beceremezler!" yorumunu yapan teyzemin ellerinden öpüyor ve saygılarımı sunuyorum.

---

itiraf:

Günün sonu, yorgunum, dolmuştayım, mutsuzum. Derken radyoda en sevdiğim şarkı çalmaya başlıyor. Sevgili şoförümüz beğenmemiş olacak ki, eli kanal değiştirmek için radyoya uzanıyor. Ardından "çat" diye bir ses ve havada asılı kalmış elim, korkudan gözleri faltaşı gibi açılmış şoför ve şoka girmiş, durumu idrak etmeye çalışan ben. "Lütfen Tanrım, çocuğun eline vuran el benimki olmasın" diye dua ediyorum ama belli ki çok geç. Bu aralar nerede olduğunu unutacak kadar dalgın, zülfiyarıma dokunan her şeyi harcayacak kadar da asabiyim. Üstelik haddim de pek ortalarda görünmüyor. Bir ben var ki benden içeri, oy oy oy...

---

itiraf:
Yakın zamana kadar telefonum hiç susmaz, yanımdan arkadaşlarım (beleşçiler) eksik olmaz, hiç yalnız kalmazdım. Sevgilim, hatta sevgililerim vardı. Çünkü param vardı. Sıfırı tükettiğim, dibe vurduğum, hatta biraz da olsa borcumun olduğu bu günlerde ne bir arkadaşım, ne de arayanım var. Hatta durumumu bilenler telefonuma bile çıkmıyorlar! Dünyanın ye kürküm ye dünyası olduğunu, insanların ne kadar riyakar, ikiyüzlü ve çıkarcı olduğunu Nasrettin Hoca yüzyıllar önce öğrenmiş ama ben daha yeni öğrendim! İşin komik tarafı ise eskiden burun kıvırıp beğenmediğim kadınların bundan sonra hayatımda olmayacağını bilmek. Hayat biber gibi, acı ama gerçek.

---

itiraf:
Anneannem birine muhtaç olarak ölmekten çok korkardı. Hiçkimseye de muhtaç olmadan onu kaybettik. Eskiden bir anlam veremezdim onun bu isteğine. Ancak bugün felç geçiren dedeme kaşıkla çorba içirdikten sonra, dedemin uzun uzun ağlamasıyla anneanneme hak verdim. Benim için ne olacaktı ki ona kaşıkla çorba içirmek? Dedem değil miydi? Ama dedeme göre bu her şeydi.

---

itiraf:
Balayından döndüğünde "Nasıl geçti?" sorumuza; "Süperdi, don giymesine fırsat vermedim!" diyen taze bir öküzümüz var.

---

itiraf:
Ablam çarpıntısından dolayı holter taktırmış, enişteme "Ay Erol, şöyle beni heyecanlandıracak bir şeyler söyle de çıksın çarpıntım ortaya." diyor ve eniştem golünü atıyor: "Yarın annemler gelecek ve bir ay bizde kalacakmış." Top ağlarda...

---

itiraf:
İtirafın başlığını okuyunca aklıma geldi, lise yaşlarımda babama çok kızgın olduğum bir dönemde, "Babam Öldüğünde Ağlamadım" isimli kitabı alıp göstere göstere okumuştum. Babam da iki hafta sonra bana inat bir şiir kitabı okumaya başlamıştı, adı da "Oğlum Ve Ölüm". Evet, çok seviyoruz birbirimizi.

---

itiraf:
Benden, param ve arabam olmadığını ileri sürerek ayrılan sevgilimin gitmesi değil de, bu kadar çiğ olması üzmüştü beni. Aradan geçen zamanda işlerimi yoluna koymuş, araba hatta ev almıştım. Aradı, görüşmek istedi. Kabul ettim. Buluştuk, birazcık dolaştık. "Nasıl, beğendin mi?" dedim, "Ay evet, çok güzel." dedi. "O zaman kuytu bir yere çekeyim de siz sevişin bari." dedim. İntikam soğuk yenen bir yemek olduğu için mi içim buz gibi oldu acaba?

---

itiraf:
Durakta metro beklerken anlatmıştın bana rüyanı. Sudan bir sebeple yüzüğümü atışımı, ayrıldığımızı görmeni, ağlayarak uyandığını ve bensiz yaşayamayacağını... Ellerimi tuttun, gözlerine bakıp bunun asla olmayacağını söyledim sana. Şimdi metro ne zaman o durağa yaklaşsa kulaklarımı, bir sonraki durağa kadar da gözlerimi kapatıyorum. Ayrılan yollarımızda ikimiz de yaşamaya devam ediyoruz işte. Ne demiş şair, "Öyle beylik laflar etmeye gerek yok."

---

itiraf:
Market dönüşü ona aldığımız abur cuburları, otoparkta oynayan arkadaşlarını özendirmek için gösteren oğluma, torbadaki çikolata ve cipslerin hepsini kendi elleriyle arkadaşlarına dağıtma cezası verdiğimden beri kendine gelemedi. Dövsem, bağırıp çağırsam bu kadar etkili olmazdı herhalde…

---

aşk sevgi komedi sıcak sexi seksi ayıp edepsiz itirafları oku