İsim olmadıkları halde isim gibi kullanılan, isimlerin yerini tutan kelimelere zamir denir.
Zamirler sözcük ve ek durumunda olmak üzere ikiye ayrılır.
A. Sözcük Hâlindeki Zamirler
1. Kişi Zamirleri
2. İşaret Zamirleri
3. Belgisiz Zamirler
4. Soru Zamirleri
B. Ek Hâlindeki Zamirler
1. İlgi Zamiri
2. İyelik Zamirler
1-Kişi Zamirleri : Ben, sen, o, biz, siz, onlar
2-İşaret Zamirleri : Bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar
3-Soru Zamirleri : “Kim – ne “(kim, ne, nereye, kaçı, hangisi)
4-Belgisiz Zamirler : Bazısı, bazıları, kimisi, çoğu, hiçbiri…
5-İlgi Zamirleri : “-ki” ( Benimki, onunki…)
Not : “Kendi” sözcüğü de “dönüşlülük zamiri” olarak kullanılabilir ve adın aldığı ekleri alır. ==>Kendime ait bir dükkanım var.
İyelik Zamirleri :
Sonuna eklendikleri adlerin kime,neye,kaçıncı şahsa ait olduğunu gösteren eklere iyelik zamiri denir.
(Benim) ev-im (Bizim) ev-imiz (Benim) silgi-m (Bizim)silgi-miz
(Senin) ev-in (Sizin) ev-iniz (Senin) silgi-n (Sizin) silgi-niz
(Onun) ev-i (Onların) ev-leri (Onun) silgi-si (Onların) silgi-leri
İlgi Zamiri :
Tamlayan halindeki adlerle,aynı haldeki zamirlerin sonunda bulunan ve onlarla ilgili bir ismin yerini tutan –ki ekine ilgi zamiri denir. Eklendiği sözcüğe bitişik yazılır.