Evet. Bu devirde, bu yüzyılda telefonla görüşmenin, internet kullanmanın yasak olduğu bir ülke var. Bu ülke neresi mi? Kuzey Kore…
Ülkenin kendi vatandaşları telefon ile kesinlikle görüşemiyor. Yabancılar ise özel izinlerle yalnızca yurt dışını arayabiliyor ve dakikası 1 dolardan. Fakat yabancılar da kesinlikle yerli insanlarla telefonla görüşemiyor.
İnternet ise ülkede komple yasak. Vatandaşlar internet kullanamıyor. Yabancılar ise dakikası 13 dolar karşılığında kontrollü ve filtreli olarak internet kullanabiliyor. Tabi ki bu hak basın mensuplarına özel olarak veriliyor. Ülkede sadece resmi sitelere girilebilen ve kurumlar tarafından kullanılan intranet mevcut. Yani içe kapalı özel network sistemleri mevcut.
Havalimanında kafe restoran dahi bulunmuyor. Bu ülkenin yollarında sokak lambaları dahi yok ve insanlar koskoca yollardan karanlıkta karşıdan karşıya geçmek durumunda. Ülkede fotoğraf çekmek de yasak. Turistlere de sıcak bakmadıklarını öğrendik.
Kuzey Kore’de ağustos 2013 başında 7 inç’lik ‘Samjiyon’ adlı bir tablet bilgisayar üretildi ve kablosuz internet özelliği de bulunmuyordu. Bu mobil teknoloji tarihine geçti!
Bu derece içine kapanık, halkının dışarıyı görmemesini sağlayan bir ülke. Halkının dünyayı görmesini istemiyor. İletişim çağında bu denli yasaklama hayli ilginç. Halkından bir şeyler gizledikleri apaçık ortada. Vatandaşın gözü açılmasın istiyorlar.
Ülkemizde birçok şey serbest. Bu kadar rahat bir şekilde internet kullanıyoruz ve olması gereken de tabii ki bu. Kıymetini de bilmek lazım.