SEN VE BEN
Kimsesiz kalmak değil korkum sensiz ölmek...Aklımdan attım seni unuttum gitti...Ama yüreğim ismini sayıklıyor hala...Konuşma sakın bak gözlerime...Titret hadi yüreğimi...Ölümle yaşam arasında ki o çizgide kalayım...Sonra yaklaş yavaşça...Kapat gözlerini hisset aşkımı...Bak bitiremedim herşeyimi gururlar altına aldım demek isterdim ama herşeyim SENDİN bitiremedim bitanem...Ayrılalım diyerek dilini kana bulama...Gel herşeyinle kabullendim...Lanet mi edeyim sevineyim mi bilmiyorum ama sen BENDESİN...Kokun hala tenimde ah ben neyleyim?Nefretimi bile kenara attım...Yoruldum çok yorgunum...Yağmur yağdı...Ben ağladım...Ben seni unutamadım...Yağan yağmurun dökülen gözyaşlarımın olduğunu farkettim!!!Dön bana...Her gece sensiz seninle oldugum vakitlerde bir acı saplanıyor yüreğime...Zorladım kendimi sensizliğe ama nafile olmuyor sen olmadan olmuyor...Eğer beni biraz da olsa sevdiysen dön bana sensiz olamıyorum sensiz yapamıyorum...Her yeni güne başlarken aklıma ilk sen düşüyorsun...Her attıgım adımda sanki sana geliyorum her aldıgım nefeste sanki seni soluyorum olmuyor sen yokken olmuyor gözünde azcık olsa da değerim varsa dön bana sensiz yapamıyorum sen olmadan ben kendim olamıyorum...!