KARAGÖZCÜ ve ORTAOYUNCULARIN ARGOSUNA GİRMİŞ KELİMELER


Anafor: Açıktan alınan şey, be­leş. Araklamak: Hırsızlık, yankesi­cilik.
Arbede: Kavga. Arazbar: Konuşma.
Aynalı: Güzel, güzellik. Balama: Rum.
Baro: İş sahibi, patron. Basmak: Yürümek, çekilmek.
Beleş:Zahmetsizce elde edilen para
Cızlamı çekmek: Kaçmak, sa­vuşmak.
Cud: Yahudi. Çıngar: Maraza, kavga
Çori: Bıçak. Çözülmek: Para vermek.
Delif: Güzel. Denyo: Alık, aptal, bön, hımbıl.
Dikizlemek: Bakmak, seyretmek
Dükkan: Orta oyununda iş yeri dekoru.
Eklemek: Şamar atmak. Enayi: Aptal.
Ergan etmek: Sırrı meydana vurmak
Gaco: Kadın, dost, metres.
Giriz: Oyun. Habe: Ekmek.
Hasbi: Gizli. Hımbıl: Budala.
Hırbo: Ahmak, budala, sers İçirmek: Şamar atmak.
İmanım: Canım, kuzum, karde­şim.
İplemek: Saymak, itibar göster­mek.
Kalk gidelim: Hırsızlık. Kase: Güzel delikanlı endamı, kıç.
Kayarto: Arap bacı. Kaynak yapmak: Sözleri eklemek.
Kazdağlı: Aptal. Keriz: Eğlence, oyun.
Keriz havası: Köçekçe.
Kol: Oyuncu topluluğu, trup.
Komer: Komisyon.
Kurnaz: Hilekar.
Mandepsi: Bir sihir maddesi,dalavere.
Manevra: Hile.
Mangiz bayılmak: Para vermek.
Mangiz uçlanmak: Para vermek.
Maraza: Kavga, gürültü.
Mantar: Yalan.
Mariz: Dayak atmak.
Matiz: Sarhoş.
Mortiyi çekmek: Ölmek.
Moruk: Sakallı, ihtiyar adam.
Oski: Altın, İngiliz lirası.
Palanga: Oyun yeri, kale, tabya.
Pandili: Tef. Panola: Tef.
Papara: Zurna. Papel: Pastav, şakşak.
Papel: Para, kaime. Pata çıkarmak: Selam vermek
Piyav: Düğün. Piyiz: İşret.
Pişar: Hela. Pişbop: Beberuhi.
Pusat: Elbise. Pusat odası: Gardırop.
Racon: Adet, usul, nizam.
Roman: Çingene.

OKAN METİN
MÜJDAT GEZEN SANAT MERKEZİ
"GELENEKSEL TÜRK TİYATROSU"
YÜKSEK LİSANS BİTİRME TEZİ
DANIŞMAN: MÜJDAT GEZEN
2003