Habercilik, bir uyarıcıdan sonra yeni bir uyarıcı geleceğini ya da bir uyarıcının geride kaldığını organizmaya hatırlatmasıdır. İkiye ayrılır:
Klasik koşullanmanın meydana gelmesi için koşullu uyarıcının (zil), kendisinden sonra koşulsuz uyarıcı (et) geleceğine dair haber verici nitelik taşıması gerekmektedir. Rescorla bu kavramı geliştirerek koşullu uyarıcı ister önce ister sonra verilsin, koşullanma sürecinde önemli olanın koşullu uyarıcının bilgi vermesi olduğunu ifade etmiştir.
Rescorla yaptığı deneyde 1. gruba sesten sonra elektrik şoku, 2. gruba şoktan sonra ses vermiştir. Her iki grubu bir araya getiren Rescorla sesi ortama verdiğinde 1. gruptakilerin kurtulmak için çaba sarf ettiğini fakat 2. gruptakilerin şokun geçtiğini düşünerek tepkilerinin azaldığını saptamıştır.
Olumlu Habercilik (İleriye Koşullanma)
Bir uyarıcıdan sonra başka bir uyarıcının geleceği beklentisidir. Bir olay başlamaktadır. Örneğin,
- Derste çalan zil, tenefüs geldiğini bildirir.
- Ambulans sesi, sürücülerin kenara çekilmesi beklentisi oluşturur.
- Şimşek ışığını gördükten bir gürültünün geleceğini biliriz.
- Bir köpeğin sesten sonra elektrik şokunun geleceğini bilmesi.
Olumsuz Habercilik (Geriye Koşullanma)
Bir uyarıcının diğer uyarıcının geride kaldığını bildirmesidir. Bir olay bitmektedir. Örneğin,
- Tenefüs sırasında çalan zil, tenefüsün geride kaldığını bildirir.
- Savaşın sona erdiğini duyuran siren sesleri.
- Bir köpeğin elektrik şokundan sonra ses duyması.
- Gece otobüs yolculuğunda mola için muavinin ışıkları yakması.