Avustralya’da bir spor salonunun camında bir reklam; zayıf ve bronz tenli
bir kadın hemen yanında şu yazıyor:

“Bu yaz denizkızı mı olmak istersiniz yoksa bir balina mı?

Afişteki mankenin fiziksel özelliklerinden çok uzak olan orta yaşlı bir
kadın spor salonunun reklamına sesli bir cevap veriyor:

İlgilenenlere duyurulur

Balinaları arkadaşları asla yalnız bırakmazlar yunuslar deniz aslanları
meraklı insanlar..

Aktif bir cinsel yaşamları vardır hamile kalır sevimli bebek balinalar
doğururlar.

Denizde yüzer oynarlar. Polinezya adalarının mercan kayalıkları gibi
muhteşem yerleri görme şansına sahiptirler.

Balinalar harika şarkı söylerler CD’leri bile vardır.

Bazı insanlar dışında onlara zarar vermek isteyecek tek bir varlık yoktur.
Dünyada herkesin sevdiği koruduğu ve hayran kaldığı şahane hayvanlardır.

Denizkızı?

Öncelikle denizkızı diye birşey yoktur.

Var olsalardı da kimlik karmaşası sebebiyle psikolog kapılarında sıra
oluştururlardı. Balık mısın? İnsan mı?

Cinsel hayatları yoktur. Yanlarına yaklaşan erkekleri öldürüyorlar nasıl
olabilir ki? hem iyice bir bakın gerekli donanım nerede??

E sonuç olarak çocukları da olmaz.

Zaten balık kokan bir kadını kim ister ki?

Sonuç?

Ben balina olmayı tercih ederim.

Medya sadece zayıf insanların güzel olduğunu savunuyor ama ben
çocuklarımla dondurma yemeyi beni heyecanlandıran adamla güzel bir akşam
yemeğinde sohbet etmeyi arkadaşlarımla çikolata paylaşmayı çok seviyorum.

Zamanla kilo alıyoruz; çünkü kafamıza o kadar çok bilgi yüklüyoruz ki yer
kalmıyor ve bedenimizin diğer bölümlerine yerleşmeye başlıyor. Yani biz
kilolu değiliz inanılmaz kültürlü eğitimli ve mutluyuz.

Bugünden itibaren aynaya bakıp da kalçamı gördüğümde şunu düşüneceğim:

“Allah’ım ne kadar da akıllıyım!”