Kayıyorsa yıldızları tek tek semalarının,
Ve süzülüyorsa her bir yıldızla gözlerinde yaşlar
Düsen her biriyle yeni bir yara açılıyorsa yüreğinde
Yalnız kalma korkusu ve telaşı sarıyorsa bedenini,
Göz kapaklarının altında kan bulutları toplanıyorsa
Ve de damlıyorsa yüreğine her hatırlayışta yaşadıklarını,

Kahır olmanın ötesinde ölüp,ölüp diriliyorsan,
Yetirmiş isen kendine ve yarınlarına dair tüm ümitlerini,
Yahut hayallerin daha kundaktayken bir intihar süsüyle yok edilmiş işe,
Ve de alı konulmuş isen sorgusuz sualsizce kendi öz yurdundan,
Sürülmüş isen diyar’i gurbet ellere,

Tanrı'nın değil de kulların sana biçmeye çalıştığı
Bir ömrü yasamaya direltiliyorsa bedenin
Bilesinki seninde Zagros'ların Gabbar'ların,Geleyi zilan'ların,m
Munzur'ların,
Ve daha adını tarihe koynunda barındırdığı Agit’lerle
Sırtını dayadığı Şerwan,larla yazdırmış nice meskenlerin var,

Var git koxun rüzgarlarında serinlet yürek ateşini
Kaniye xızır'ın cılkanilerinde gider susuzluğunu,
Çadır Baba'nın gülgesinde al soluğunu,
Taşçi'li,Kowok'lu,Tatan'lı ,Xasxaslı,Zaçeğ'lı ve daha nice köylerimin
Çocuklarının gözlerinde ara geleceğin düşlerdeki güzelliğini,

İŞte o zaman anlayacaksı
Bu topraklarda yasamanın ağır ama yüceltiçi bedelini...