Edat: Cümle içinde sözcükler arasında çeşitli anlam ilgileri kuran ve cümleye değişik anlamlar katan, tek başına bir anlamı olmayan sözcüklerdir. Başlıca ilgeçler şunlardır:
gibi, sanki, göre, kadar, için, üzere, -e doğru, -e karşı, -e karşın, -e rağmen, -e değin, -e dek, -den dolayı, -den başka, ile, yalnız, ancak, sade, sadece, tek, bir, denli, değil…
Zil çaldığı gibi dışarı çıktık.
Sanki birazdan yağmur yağacak.
Sana göre hangimiz suçlu?
Durakta bir saat kadar bekledim.
Trafik sıkıştığı için geç kaldım.
Annemler uçakla gelecekmiş.
Seni ölünceye değin unutmayacağım.
Bağlaç: Eş görevli sözcükleri, söz öbeklerini, cümleleri birbirine bağlayan ya da çeşitli anlam ilgileri kuran sözcük veya söz öbekleridir. Başlıca bağlaçlar şunlardır:
ve, veya, ya, ya da, yahut, veyahut, ile, yalnız, ancak, ama, fakat, lakin, ne var ki, de, bile, dahi, ki, öyle ki, öyleyse, oysa, oysaki, ise, madem, mademki, meğer, meğerki, meğerse, yeter ki, halbuki, çünkü, hatta, yoksa, ne… ne, ya… ya, hem… hem, bir… bir, gerek… gerek, ister… ister, olsun… olsun
Eve uğradı ve biraz eşya aldı.
Lisedeyken müzik ile resim en sevdiğim dersti.
Çalışkan bir çocuk; yalnız çok yaramaz.
Akıllı biri; ne var ki biraz huysuz.
Herkesi sev ki sen de sevilesin.
Ders çalıştı da sınavı kazandı.
Ne adımızı anan var ne halimizi soran.
Evimiz hem okula hem yurda çok yakındı.
NOT: “yalnız” kelimesinin yerine “ama” kelimesini koyunca anlam bozulmuyorsa o kelime bağlaçtır. Koyamıyorsak edattır.
Bize geldi yalnız aceleyle geri döndü. (bağlaç)
Bu evde yalnız seni seviyorum. (edat)
NOT: “ile” kelimesinin yerine “ve” geliyorsa bağlaç, gelmiyorsa edattır.
Pazardan elma ile armut aldık. (bağlaç)
Okula araba ile gittiler. (edat)